Bobby Fischer

Veelzijdigheid is belangrijker dan specialisme

In de zomer van 1972, midden in de Koude Oorlog, zit iedereen aan de buis gekluisterd. Mensen nemen vrij van werk, verzamelen zich in kroegen of buiten op straat voor televisies in etalages van warenhuizen, of gaan naar Times Square in New York om op enorme schermen live te volgen wat er gebeurt. Waar kijken al die mensen toch naar?

Zij kijken niet naar het laatste nieuws over de Vietnamoorlog. Zij kijken ook niet naar de laatste ontwikkelingen in Noord-Ierland of in het Watergateschandaal. Nee, zij kijken naar een schaakwedstrijd die in IJsland wordt gespeeld.

De charmante, excentrieke en eenzame Bobby Fischer uit Amerika neemt het op tegen de vriendelijke, gevoelige en geniale Boris Spassky uit de Sovjet-Unie. Al 24 jaar domineert de Sovjet-Unie de schaakwereld. Maar daar komt in 1972 een einde aan. Bobby Fischer verslaat in zijn eentje Boris Spassky, die een heel team aan grootmeesters, coaches en assistenten om zich heen heeft.

Hoe krijgt Bobby Fischer dat voor elkaar? Waarom wil iedereen dat zien? Wat maakt dat de Sovjet-Unie zo goed is in het produceren van geniale schakers? En wat gebeurt er verder met Bobby Fischer? Is denksport eigenlijk wel een sport? Wat betekent sport voor jou?

Foto: De 17-jarige Bobby Fischer tegen de tovenaar van Riga, Mikhail Tal, in 1960, door Ulrich Kohls, van Karpouzi onder licentie CC BY-SA 3.0